امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

اي بس غم و شادي که پس پرده نهان است

گر مرد رهي غم مخور از دوري و ديري

داني که رسيدن هنر گام زمان است

تو رهرو ديرينه سرمنزل عشقي

بنگر که زخون تو به هر گام نشان است

آبي که برآسود زمينش بخورد زود

دريا شود آن رود که پيوسته روان است

باشد که يکي هم به نشاني بنشيند

بس تير که در چله اين کهنه کمان است

از روي تو دل کندنم آموخت زمانه

اين ديده از آن روست که خونابه فشان است

دردا و دريغا که در اين بازي خونين

بازيچه ايام دل آدميان است

دل برگذر قافله لاله و گل داشت

اين دشت که پامال سواران خزان است

روزي که بجنبد نفس باد بهاري

بيني که گل و سبزه کران تا به کران است

اي کوه تو فرياد من امروز شنيدي

دردي ست درين سينه که همزاد جهان است

از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند

يارب چه قدر فاصله دست و زبان است

خون مي چکد از ديده در اين کنج صبوري

اين صبر که من مي کنم افشردن جان است

از راه مرو سايه که آن گوهر مقصود

گنجي ست که اندر قدم راهروان است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: